Wierzba wawrzynkowa
Okaz z Arboretum w Wojsławicach. © Krzysztof Trawiński - medianauka.pl
Wierzba wawrzynkowa (Salix daphnoides) to krzew lub niewielkie drzewo z rodziny wierzbowatych, rzadko uprawiana.
Występowanie i środowisko PL
Gatunek występuje w środkowej części Europy oraz w zachodniej części Azji. Wierzba wawrzynkowa rośnie nad brzegami wód oraz na nadmorskich wydmach.
Kwitnie w okresie od marca do kwietnia.
Morfologia i anatomia
Osiąga wysokość 5-10(15) m.
Gałązki są niebieskawe, owoszczone i kruche.
Liście młode są owłosione, do 12 cm długości, wąskolancetowate, lekko skórzaste, od spodu niebieskoszare.
Kora ma żółty kolor od wewnętrznej strony.
Ochrona i zagrożenia LC
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.
Kalendarz przyrody
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | Opis |
| ● | ● | Kwitnie wierzba wawrzynkowa. |
Parametry
Kolor kwiatów
Grupa
drzewo
krzew
Stanowisko
nasłonecznione
Użytek
rośliny ogrodowe
Pokrewne gatunki roślin
- wierzba iwa (Salix caprea)
- wierzba szara, łoza (Salix cinerea)
- wierzba biała (Salix alba)
- wierzba mandżurska (Salix Erythroflexuosa)
- wierzba krucha (Salix fragilis)
- wierzba purpurowa (Salix purpurea)
- wierzba całolistna (Salix integra)
- wierzba sachalińska (Salix udensis)
- wierzba uszata (Salix aurita)
- wierzba pięciopręcikowa, wierzba laurowa (Salix pentandra)
- wierzba piaskowa (Salix repens)
© medianauka.pl, 2018-12-14, GAT-14370