Wierzbówka kiprzyca, wierzbownica kiprzyca

Wierzbówka kiprzyca, wierzbownica kiprzyca (Epilobium angustifolium)

© Peter – stock.adobe.com

Wierzbówka kiprzyca, wierzbownica kiprzyca (Epilobium angustifolium) to gatunek wieloletniej rośliny z rodziny wiesiołkowatych, o leczniczych właściwościach z uwagi na zawartość garbników w korzeniach. To także roślina ozdobna, sadzona w parkach. Czasem tworzy rozległe łany.

Występowanie i środowisko PL

Gatunek ten występuje w Europie (aż po północne krańce, np. występuje na Islandii), Azji i Ameryce Północnej. W Polsce występuje pospolicie na terenie całego kraju. Rośnie w lasach (szczególnie na skrajach i zrębach), zaroślach, na terenach ruderalnych, nad brzegami wód. Preferuje tereny żyzne, o podłożu od obojętnego do lekko kwaśnego.

Tryb życia i zachowanie

Kwitnie w okresie od czerwca do początku września.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 50-150(200) cm.

Łodyga jest gęsto ulistniona, czasem czerwono nabiegła, wzniesiona.

Liście są lancetowate lub podłużnie eliptyczne, zaostrzone, siedzące lub na krótkich ogonkach, o szerokości do 1 cm. Od spodu mają sinozieloną barwę. Ulistnienie skrętoległe.

Kwiaty są w odróżnieniu od innych wierzbownic grzbieciste, o średnicy do 4 cm, różowe lub fioletowe, rzadko białe. Kwiaty są zebrane w stożkowate grona.

Kłącze jest płożące się.

Ochrona i zagrożenia LC

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.

Zbiory i zastosowanie

Niegdyś z młodych i wysuszonych liści wierzbówki kiprzycy robiono herbatę. Herbata ta ma działanie uspakajające, działa usypiająco.

Młode liście mają smak podobny do szparagów, mogą być składnikiem sałatek, szczególnie w kuchni azjatyckiej. Kłącza są jadalne na surowo. Nadają się też na kompot.

Biologia i ekologia


Kalendarz przyrody

123456789101112

Opis

        Kwitnie wierzbówka kiprzyca.

Pokrewne gatunki roślin

Zioła
Zioła

Zobacz atlas ziół, roślin leczniczych i przyprawowych.



Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

  • IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
  • Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004
  • Praca zbiorowa – 500 przypraw i ziół leczniczych, 978-83-7845-996-5, SBM 2015
  • Anna i Łukasz Przybyłowiczowie – Ilustrowana Encyklopedia Roślin Polski, ISBN 978-83-7705-826-8, PWN
  • Pod redakcją Alicji i Jerzego Szweykowskich – Słownik botaniczny, ISBN 83-214-1305-6, Wiedza Powszechna 2003
  • Praca zbiorowa – Botanica ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, ISBN 3-8331-1916-0, Könemann 2005

© medianauka.pl, 2020-02-05, GAT-14546
Data aktualizacji artykułu: 2024-09-27




Udostępnij
©® Media Nauka 2008-2023 r.