Polatucha syberyjska
© seongjin – stock.adobe.com
Polatucha, wiewiórka latająca (Pteromys volans) to gatunek gryzonia należący do wiewiórkowatych. Ma szare futerko z wierzchu i białe od spodu. Ogon jest puszysty. Między kończynami rozciągnięty jest fałd skórny, który umożliwia jej skoki na dużą odległość.
Występowanie i środowisko
Wiewiórka latająca żyje w lasach iglastych i mieszanych Finlandii i Estonii w Europie oraz Azji. Licznie występuje w tajdze.
Tryb życia i zachowanie
Dzięki fałdowi skórnemu polatucha może pokonać odległość nawet 50 m między drzewami. Lot ślizgowy umożliwia wiewiórce latającej uniknąć ataków drapieżników, przede wszystkim kun. Prowadzi nadrzewny tryb życia. Nie zapada w zimowy sen, chociaż podczas niepogody nie przejawia większej aktywności. To ssak o aktywności nocnej.
Morfologia i anatomia
Wiewiórka latająca ma do 20 cm długości głowy i tułowia. Dodatkowo ogon ma długość do 12 cm.
Pożywienie
Zjada nasiona, owoce, pąki. Czasem zjada tez owady i ich larwy.
Rozmnażanie
Buduje gniazda lub gniazduje w dziuplach. Raz lub dwa razy w ciągu roku samica rodzi do 4 młodych. Ciąża trwa 5 tygodni.
Ochrona i zagrożenia LC
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.
Pokrewne gatunki ssaków
Ile śpią ssaki?
Najmniejszy ssak
Największy ssak
Jak dużo jedzą zwierzęta?
Ssaki Polski — quiz© medianauka.pl, 2018-09-02, GAT-3920