Wiskaczan wielki

Wiskaczan wielki (Lagostomus maximus) to gatunek ssaka z rodziny szynszylowatych, szkodnik pastwisk. Dawna nazwa to wiskacza. Ubarwienie ciemnoszare z wierzchu, białawe od spodu. Głowa z ciemno-jasnymi, poziomymi pasami.

Wyróżniamy 3 podgatunki:

L. m. inmollis Thomas, 1910
L. m. maximus (Desmarest, 1817)
L. m. petilidens Hollister, 1914

Występowanie i środowisko

Występuje na pampie w Argentynie w Ameryce Południowej.

Tryb życia i zachowanie

Tworzy kolonie do 20-30 osobników. W grupie przewodzi samiec. Buduje cały system nor (12-15, czasem więcej). Sprawnie się porusza. Czasem nory wiskacze dzielą z innymi gatunkami. Prowadzi nocny tryb życia.

Morfologia i anatomia

Długość ciała wynosi 47-66 cm, ogona - 15-20 cm, a ciężar ciała około 7 kg. Kończyny tylne są dwa razy dłuższe od przednich. Kończyny tylne są zakończone trzema palcami, przednie czterema.

Pożywienie

Zjada głównie trawę, także korzenie, inną roślinność.

Rozmnażanie

Samica raz do roku po ciąży trwającej 120 dni rodzi 2 młode.

Ochrona i zagrożenia LC

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.

Ciekawostki

U wylotu nor często czatują jadowite węże.

Pokrewne gatunki ssaków

Ile śpią ssaki?

Ssaki potrafią przesypiać w głębokim śnie naprawdę długi okres czasu. Jakie ssaki śpią najdłużej, a które nie potrzebują zbyt wiele snu?

Najmniejszy ssak

Jakie ssaki osiągają najmniejsze rozmiary na świecie, a jakie w Polsce? Gdzie można je spotkać?

Największy ssak

Który z saków jest największy na świecie, a który w Polsce? Czy w historii żyły większe ssaki niż obecnie? Czy są to ssaki wodne czy lądowe?

Jak dużo jedzą zwierzęta?

Czy tylko człowiek bywa obżartuchem? Czy w świecie zwierząt również można znaleźć łakomczuchów? Ile pokarmu zjadają różne zwierzęta?

Powiązane quizy

Ssaki Polski — quiz

Liczba pytań: 30
Quiz szkolny
Średni wynik:
19.48 / 64.93%
2024-01-20

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
pod red. Kazimierza Kowalskiego – Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz – Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
Włodzimierz Serafiński, Ewa Wielgus-Serafińska – Ssaki zwierzęta świata, ISBN 83-01-05877-3, PWN 1988