Wydmuchrzyca piaskowa
© argot – stock.adobe.com
Wydmuchrzyca piaskowa (Leymus arnarius) to gatunek wieloletniej rośliny z rodziny wiechlinowatych, niebieskozielona trawa kępkowa, obecna na morskich piaskach. Ma wpływ na stabilizację nadmorskich wydm. Uprawiana z uwagi na ciekawy kolor liści. Podobny gatunek: wydmuchrzyca miękkowłosa (Leymus mollis), spotykana u nas tylko w uprawach ogrodowych.
Wybrane odmiany:
'Blue Dune' - odmiana o niebieskich liściach.
Występowanie i środowisko PL
Wydmuchrzyca piaskowa występuje w północnej i zachodniej części Europy. Rośnie na piaskach nad brzegami mórz oraz jezior.
Tryb życia i zachowanie
Kwitnie w okresie od czerwca do lipca.
Morfologia i anatomia
Osiąga wysokość 50-150 cm.
Źdźbło jest wyprostowane, nagie, dość grube.
Liście są płaskie, o długości od 20 do 60 cm, do 2,2 cm szerokości, na brzegach zwinięte. Z wierzchu na nerwach widoczne włoski.
Kwiaty są zebrane w kłosy o długości 15-35 cm. Kłoski 20-30 mm.
Kłącza długie, pełzające.
Ochrona i zagrożenia
Brak danych.
Ciekawostki
To trawa inwazyjna.
Biologia i ekologia
- Kolor kwiatów:
- Grupa roślin: bylina.
- Stanowisko: nasłonecznione.
- Użytek: trawy.
- Forma życiowa według klasyfikacji Raunkiaera: geofit.
- Kategoria przybysza: kenofit, roślina uprawiana.
- Częstośc występowania gatunku: dość częsty (więcej niż 100 stanowisk).
- Dynamika rozprzestrzeniania się gatunku: gatunek zajmujący nowe stanowiska.
- Diploidalna liczba chromosomów: 2n=56.
- Status popularności rośliny: gatunek znany, znajduje się pośród 1000 najbardziej popularnych i znanych wśród Polaków roślin.
Kalendarz przyrody
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | Opis |
● | ● | Kwitnie wydmuchrzyca piaskowa. |
Pokrewne gatunki roślin
- turówka wonna, żubrówka (Hierochloe odorata)
- pszenżyto (×Triticosecale)
- sorgo zwyczajne, sorgo dwubarwne (Sorghum bicolor)
- trzcina cukrowa, cukrowiec lekarski (Saccharum officinarum)
- miskant chiński (Miscanthus sinensis)
- kostrzewa sina, kostrzewa popielata (Festuca glauca)
- trzcina pospolita (Phragmites australis)
- miskant olbrzymi (Miscanthus ×giganteus)
- tymotka łąkowa, brzanka pastewna (Phleum pratense)
- życica trwała (Lolium perenne)
- kostrzewa czerwona (Festuca rubra)
Powiązane quizy
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński, Bogumił Pawłowski – Rośliny Polskie, ISBN 83-01-0587-2, PWN 1986
- Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004
© medianauka.pl, 2018-10-21, GAT-14049