Wyrak upiorny

Wyrak upiorny, wyrak upiór (Tarsius tarsier) to ssak z rodziny wyraków. Ma bardzo dużą głowę w porównaniu do reszty ciała, ogromne oczy o średnicy 1,6 cm. Uszy jak u nietoperza, nagie. Ma bardzo długi, nagi ogon, zakończony kitą. Futerko jest brunatne. Kończyny tylne znacznie dłuższe od przednich. Jest wyposażony w przylgi na palcach.

Występowanie i środowisko

wyrak upiorny zasiedla Celebes i okolice.

Tryb życia i zachowanie

Porusza się skokami jak żaba. Odpoczywa przyczepiony do pionowej gałęzi. Wyrak ten żyje w parach.

Pożywienie

Zjada małe kręgowce oraz owady.

Rozmnażanie

Samica rodzi zwykle 1 młode, które waży 20-25 g.

Ochrona i zagrożenia VU

Gatunek ten jest narażony na wymarcie. Ma status VU w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.

Ciekawostki

To zwierzę z bardzo dużymi oczami w stosunku do wielkości głowy. Wyrak upiór ma największe oczy w stosunku do reszty ciała ze wszystkich ssaków. Czaszka jest szersza niż dłuższa.

Synonimy

W literaturze można spotkać następujące synonimy dla określenia nazwy tego gatunku:

Tarsius buffonii Link, 1795
Tarsius daubentonii Fischer, 1804
Tarsius fuscomanus Fischer, 1804
Tarsius macrotarsos Schreber, 1778
Tarsius pallassii É. Geoffroy Saint-Hilaire, 1796
Tarsius podje Kerr, 1792
Tarsius spectrum Pallas, 1778
Tarsius spectrum (Pallas, 1779)

Pokrewne gatunki ssaków

Ile śpią ssaki?

Ssaki potrafią przesypiać w głębokim śnie naprawdę długi okres czasu. Jakie ssaki śpią najdłużej, a które nie potrzebują zbyt wiele snu?

Najmniejszy ssak

Jakie ssaki osiągają najmniejsze rozmiary na świecie, a jakie w Polsce? Gdzie można je spotkać?

Największy ssak

Który z saków jest największy na świecie, a który w Polsce? Czy w historii żyły większe ssaki niż obecnie? Czy są to ssaki wodne czy lądowe?

Jak dużo jedzą zwierzęta?

Czy tylko człowiek bywa obżartuchem? Czy w świecie zwierząt również można znaleźć łakomczuchów? Ile pokarmu zjadają różne zwierzęta?

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz – Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
pod red. Kazimierza Kowalskiego – Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975