Żaba dalmatyńska
© FLORIAN ANDRONACHE
Żaba dalmatyńska (zwinka) (Rana dalmatina) to płaz z rodziny żabowatych. Ma szpicowaty pysk, bardzo długie kończyny tylne, poziome źrenice oczu, duże błony bębenkowe. Skóra ma z wierzchu brązowy kolor, na głowie są ciemne plamy skroniowe, za głową na grzbiecie plama kątowa w kształcie litery "V". Brzuszna strona jest ubarwiona biało, bez plam. Na tylnych kończynach znajdują się poprzeczne plamy w ciemnym kolorze. Szata godowa nie występuje.
Oczy są złociste lub miedziane i mają poziome źrenice. Parotydy nie występują. Dobrze widoczne są duże błony bębenkowe o średnicy porównywalnej ze średnicą oczu. Na spodniej stronie stóp występują duże modzele. Brak rezonatorów u samców. Wzdłuż fałdów grzbietowych mogą występować ciemne linie. Samce w okresie godów posiadają ciemne modzele godowe na palcach przednich kończyn.
Występowanie i środowisko PL
Zamieszkuje różne tereny w Europie. Można ją spotkać w Polsce, ale jest wyjątkowo rzadkim gatunkiem w naszym kraju (nawet kwestionowane jest czasem występowanie w naszym kraju). Można ją spotkać w Kotlinie Sandomierskiej, w okolicach Przemyśla, Dębicy i Nowego Brzeska. Występuje także w południowej części Azji Mniejszej. Pionowy zasięg występowania to 1720 m n.p.m. Lubi miejsca dość suche, dobrze nasłonecznione, lasy liściaste, łąki, zręby, lasy bagienne.
Tryb życia i zachowanie
Prowadzi lądowy i dzienny tryb życia. Oddala się od zbiornika wodnego maksymalnie na 2 km. Porusza się skokami. Samce wydają ciche odgłosy, przypominające mruknięcia. Zimuje na dnie zbiorników wodnych (samce) lub na lądzie (samice) między wrześniem-październikiem a styczniem-lutym. Nie jest dobrym pływakiem.
Pożywienie
Zjada dżdżownice, pająki, owady i inne stawonogi oraz ślimaki.
Rozmnażanie
Okres godowy rozpoczyna się w kwietniu. Żaba dalmatyńska rozmnaża się w zbiornikach wody stojącej lub płynącej. Samice składają skrzek, który ma postać kulistych, galaretowatych brył. Samica znosi od 400 do 1800 jaj o średnicy 1,5-2 mm, a z galaretowatą osłonką 9-12 mm. Po 3 tygodniach wykluwają się kijanki. Kijanki dorastają do 6 cm długości, a osobniki po przeobrażeniu mają około 2 cm. Kijanki są brązowe, mają ciało wydłużone, ogon jest smukły.
Ochrona i zagrożenia LC
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. W Polsce żaba dalmatyńska jest pod całkowitą ochroną. W Polsce jest bardzo rzadka i występuje na małym obszarze.
Ciekawostki
Żaba dalmatyńska potrafi skoczyć na odległość 2 m i wysokość 1 m.
Kalendarz przyrody
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | Opis |
● | ● | ▸ | ◂ | ● | ● | ● | Trwa okres hibernacji dla żaby dalmatyńskiej | |||||
● | Okres godowy przypada w przypadku zwinki na kwiecień. Gody odbywają się w zbiornikach wody stojącej. Samica składa skrzek w postaci dużych kul, często przytwierdzonych do roślin wodnych. | |||||||||||
● | ▸ | Następuje metamorfoza kijanek żaby dalmatyńskiej w osobniki dorosłe. | ||||||||||
◂ | ● | ● | ● | ● | ● | ▸ | Trwa okres aktywnego życia żaby dalmatyńskiej |
Pokrewne gatunki płazów
- żaba trawna (Rana temporaria)
- żaba moczarowa (Rana arvalis)
- żaba wodna (Rana esculenta)
- żaba śmieszka (Rana ridibunda)
- żaba jeziorkowa (Rana lessonae)
- żaba rycząca (Rana catesbeiana)
- żaba hiszpańska (Rana iberica)
- żaba włoska (Rana latastei)
Powiązane quizy
© medianauka.pl, 2013-03-30, GAT-402