Zaganiacz (zwyczajny)

Zaganiacz (Hippolais icterina) to niewielki ptak o żółtawym upierzeniu od spodu i oliwkowym z wierzchu. Trudny do rozpoznania w terenie. Czoło jest wysokie. Ma dość długi dziób szary z wierzchu i żółty od spodu, ogon krótki, prosto ścięty. Nad okiem biegnie krótka, jasna brew. Oko otacza jasna obrączka. Nogi mają szary kolor. Brak dymorfizmu płciowego.

Występowanie i środowisko PL

Ptak ten gniazduje w Europie i Azji. Na zimę odlatuje do Afryki na południe od równika. Preferuje lasy liściaste, mieszane, parki, zadrzewienia śródpolne.

Tryb życia i zachowanie

Zaganiacz to ptak wędrowny. Przejawia zachowania terytorialne. Jest samotnikiem. Może chwytać owady w powietrzu. Ptak ten większość czasu przebywa w koronach drzew.

Pożywienie

Zaganiacze polują na owady, pajęczaki i inne bezkręgowce. Czasem zjadają owoce roślin.

Rozmnażanie

Wyprowadza jeden lęg w ciągu roku. Gniazduje na drzewach i krzewach (najchętniej wybiera bez czarny, jaśmin, wierzbę). Samica od połowy maja do połowy czerwca składa 4-5 (7) jaj do czarkowatego gniazda. Inkubacja trwa 13-15 dni. Wysiadywaniem jaj zajmuje się wyłącznie samica. Po dwóch tygodniach od wyklucia młode mogą już latać.

Ochrona i zagrożenia LC

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. W Polsce gatunek ten podlega ochronie ścisłej.

Ciekawostki

To jeden z najpóźniej przylatujących do nas ptaków z obszarów zimowania. Najczęściej pierwsze ptaki tego gatunku obserwowane są dopiero w pierwszej dekadzie maja.