Zawilec gajowy

Zawilec gajowy (Anemone nemorosa)

© Stockfotos-MG - Fotolia.com

Podgląd
Zobacz dodatkowe zdjęcia (4).

Zawilec gajowy (Anemone nemorosa) to trująca roślina wieloletnia z rodziny jaskrowatych. Jest to gatunek wskaźnikowy starych lasów.

Występowanie i środowisko PL

Zawilec gajowy występuje w Europie, Azji oraz w Ameryce Północnej. W Polsce to roślina pospolita na terenie całego kraju. Preferuje półcień. Rośnie w żyznych lasach liściastych i mieszanych.

Tryb życia i zachowanie

Kwitnie w okresie od marca do maja.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 20(30) cm.

Kłącze jest walcowate, brązowe, podziemne, o długości do 30 cm. Z kłączy wyrastają pędy kwiatowe o wysokości od 10 do 25 cm, lekko owłosione z trzema liśćmi w górnej części łodygi pod kwiatem.

Liście są ogonkowe dłoniasto 3- lub 5-dzielne, o długości 1-3 cm. Po kwitnieniu wyrastają liście odziomkowe.

Kwiaty są usadowione na szczycie pędu na długiej szypułce, białe, różowawe od spodu, pojedyncze, o średnicy do 4 cm, złożone z 6-ciu listków okwiatu. Zwisają przed otwarciem. Kwiaty z licznymi zółtymi pręcikami i słupkami.

Owoc zbiorowy złożony z niełupek z zagiętym dzióbkiem.

Nasiona zawierają ciałko tłuszczowe, który stanowi pokarm dla mrówek.

Korzenie są nitkowate.

Rozmnażanie

W rozsiewaniu biorą udział mrówki. Roślina ta łatwo rozmnaża się też wegetatywnie.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.

Ciekawostki

To jeden ze zwiastunów wiosny.

Biologia i ekologia


Kalendarz przyrody

123456789101112

Opis

          Kwitnie zawilec gajowy.

Pokrewne gatunki roślin




Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

  • Praca zbiorowa – Botanica ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, ISBN 3-8331-1916-0, Könemann 2005
  • Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004
  • Beata Grabowska, Tomasz Kubala – Encyklopedia bylin t. I i II, ISBN 978-83-7506-845-0, Zysk i S-ka 2011

© medianauka.pl, 2018-08-21, GAT-4840
Data aktualizacji artykułu: 2024-05-16




Udostępnij
©® Media Nauka 2008-2023 r.