Żelaźniak bulwiasty

Okaz z Arboretum w Wojsławicach. © Krzysztof Trawiński - medianauka.pl

Żelaźniak bulwiasty (Phlomis tuberosa L.) to wieloletnia roślina z rodziny jasnotowatych o przykrym zapachu.

Występowanie i środowisko

Gatunek ten występuje w południowo-wschodniej części Europy, a także w Azji. Zasiedla łąki, zbocza dolin, dąbrowy i zarośla. W Polsce gatunek ten nie jest obecny w środowisku naturalnym.

Kwitnie w okresie od czerwca do sierpnia.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 150 cm.

Łodyga jest wzniesiona, czerwonawa, rzadko owłosione w niższych partiach.

Liście są odziomkowe są długoogonkowe, duże, do 20 cm długości, liście w środkowej części łodygi są krótkoogonkowe. Blaszka liścia jest lancetowata, trójkątna, sercowatotrójkątna albo jajowata, u nasady sercowata. Brzegi karbowane lub ząbkowane.

Kwiaty są fioletowe lub różowe, rurkowatodzwonkowate, o koronie do 20 mm długości.

Owocem jest rozłupka, o długości do 6 mm.

Korzeń ma bulwiaste zgrubienia.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.

Kalendarz przyrody

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	Opis
					●	●	●					Kwitnie żelaźniak bulwiasty.

Parametry

Kolor kwiatów

Grupa

bylina

Stanowisko

nasłonecznione
półcień

Środowsko

leśne
łąkowe

Użytek