Złotook

Złotook (Chrysoperla) to powszechna nazwa dowolnego przedstawiciela z rodziny złotookowatych. Złotookowate to bardzo pospolite w naszym kraju owady o delikatnej budowie ciała. Skrzydła są gęsto żyłkowane. Ciało na ogół jest intensywnie zielone, czasem niebieskawe, brązowawe, żółtawe. Oczy mienią się wszystkimi kolorami, ogólnie wydają się być złote. Mają kulisty kształt. Czułki są długie i nitkowate.

Wszystkie gatunki są do siebie bardzo podobne, a ich rozróżnienie jest wyjątkowo trudne i nawet specjaliści mają z tym kłopot.

Wybrane gatunki: złotook drapieżny (Chrysoperla carnea)

Występowanie i środowisko PL

Złotooki są wszędzie w Polsce częste. Można je spotkać na skrajach lasów, w ogrodach, na łąkach i innych otwartych obszarach.

Tryb życia i zachowanie

Jesienią owady przenoszą się do budynków i zmieniają wówczas kolor na brązowawy.

Pożywienie

Larwy zjadają mszyce, natomiast imago żywi się spadzią wydzielaną przez mszyce, a także nektarem i pyłkiem kwiatowym.

Rozmnażanie

Zwykle w ciągu roku pojawia się kilka pokoleń. Kopulację poprzedzają zaloty. Samce walczą ze sobą o samice. Wydają też odgłosy poprzez wibracje odwłoka. Częstotliwość drgań stanowi także cechę rozpoznawczą gatunku. Samica składa jaja na cienkich nitkach, blisko kolonii mszyc. Larwy żywią się mszycami.

Ochrona i zagrożenia

To sprzymierzeniec ogrodników w walce z mszycami. Jeden krajowy gatunek znajduje się w Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt.

Ciekawostki

Brak danych.

Kalendarz przyrody

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	Opis
		●	●	●	●	●	●	●	●			Okres lotu złotooka.

Pokrewne gatunki owadów

Nie posiadamy w naszej bazie innych gatunków zwierząt z tej samej rodziny.