Żmija żebrowana
© Buffy1982 – stock.adobe.com
Żmija żebrowana (Vipera aspis) to gatunek jadowitego węża z rodziny żmijowatych. Ubarwienie zmienne, od białawego i szarego przez popielaty, brązowy po zieleń. są też osobniki czarne. Wyraźne widoczne ciemne pręgi ułożone na przemian. Samice mają ciemniejsze ubarwienie. Na głowie widoczny znak odwrotnej "V". Od oka biegnie ciemna pręga. Głowa szeroka, wyraźnie wyodrębniona od reszty ciała.
Występowanie i środowisko
To gatunek europejski, występujący w Hiszpanii, Francji, Szwajcarii, Słowenii i we Włoszech. Preferuje tereny górskie, choć występuje także na nizinach, gdzie jest rzadsza. Pionowy zasięg występowania to 2500 m n.p.m. Preferuje obszary suche i kamieniste, a także skraje lasów.
Tryb życia i zachowanie
To wąż o zmierzchowej i nocnej aktywności. Zapada w sen zimowy. Za dnia bierze kąpiele słoneczne.
Morfologia i anatomia
Długość ciała wynosi 70 cm.
Pożywienie
Poluje na gryzonie, krety, pisklęta ptaków, jaszczurki, płazy.
Rozmnażanie
Samica rodzi od 4 do 8 młodych o długości 15-20 cm. Młode przychodzą na świat od sierpnia do września.
Ochrona i zagrożenia LC
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.
Ciekawostki
Jad jest silne, groźne dla człowieka, szczególnie dzieci, jest silniejszy od jadu żmii zygzakowatej. Substancje zawarte w jadzie zwiększają krzepliwość krwi.
Pokrewne gatunki gadów
- żmija zygzakowata (Vipera berus)
- żmija nosoroga (Vipera ammodytes)
- Vipera orlovi
- żmija hiszpańska (Vipera seoanei)
- żmija iberyjska (Vipera latastei)
- żmija łąkowa (Vipera ursinii)
Powiązane quizy
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
- Hanna Dobrowolska – Gady zwierzęta świata, ISBN 83-01-00957-8, PWN 1981
- Günter Diesender, Jodef Reichholf – Płazy i gady, ISBN 83-7129-440-9, Świat Książki 1985
- Włodzimierz Juszczyk – Mały słownik zoologiczny – Gady i Płazy, Wiedza Powszechna 1978
- Wacław Jaroniewski – Jadowite węże świata, ISBN 83-02-00977-6, WSiP 1984
© medianauka.pl, 2020-09-20, GAT-611147