Żyto zwyczajne
© Nicolette Wollentin – stock.adobe.com
Żyto zwyczajne (Secale cereale) to jednoroczna lub dwuletnia roślina z rodziny wiechlinowatych, zaliczana do zbóż. W Polsce uprawianych jest wiele odmian, w tym jare i ozime.
Występowanie i środowisko PL
W naturze żyto zwyczajne rośnie w Azji Środkowej. Większość upraw znajduje się w Europie.
Tryb życia i zachowanie
Kwitnie w okresie od maja do czerwca. To zboże wyjątkowo odporne na warunki klimatyczne, a także niezbyt wymagające co do gleby. Jest odporne na silne mrozy.
Morfologia i anatomia
Osiąga wysokość 1-2 m.
Źdźbło jest wysokie.
Liście są sinozielone.
Kłosy są zwisające, z ośćmi o długości do 3 cm. Kłos osiąga długość 5-20 cm.
Ochrona i zagrożenia
Brak danych.
Ciekawostki
Ziarno żyta stanowi surowiec dla wypieku chleba. Wytwarza się także z niego karmę dla zwierząt.
Niegdyś żyto było uważane za chwast.
W Polsce żyto jest znane od kilkuset lat p.n.e.
Polska jest drugim na świecie producentem tego zboża.
Biologia i ekologia
- Kolor kwiatów:
- Grupa roślin: bylina.
- Stanowisko: nasłonecznione.
- Środowsko: synantropijne.
- Użytek: rośliny uprawne, trawy, zboża.
- Forma życiowa według klasyfikacji Raunkiaera: terofit.
- Kategoria przybysza: efemerofit, roślina uprawiana.
- Diploidalna liczba chromosomów: 2n=14, 28.
- Status popularności rośliny: gatunek mało popularny w Polsce, mało osób interesuje się tym gatunkiem rośliny.
- Jadalność: Gatunek jadalny.
Kalendarz przyrody
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | Opis |
| ● | ● | Kwitnie żyto zwyczajne. |
Pokrewne gatunki roślin
- turówka wonna, żubrówka (Hierochloe odorata)
- pszenżyto (×Triticosecale)
- sorgo zwyczajne, sorgo dwubarwne (Sorghum bicolor)
- trzcina cukrowa, cukrowiec lekarski (Saccharum officinarum)
- miskant chiński (Miscanthus sinensis)
- kostrzewa sina, kostrzewa popielata (Festuca glauca)
- trzcina pospolita (Phragmites australis)
- miskant olbrzymi (Miscanthus ×giganteus)
- tymotka łąkowa, brzanka pastewna (Phleum pratense)
- życica trwała (Lolium perenne)
- kostrzewa czerwona (Festuca rubra)
Powiązane quizy
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004
- Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński, Bogumił Pawłowski – Rośliny Polskie, ISBN 83-01-0587-2, PWN 1986
- Pod redakcją Alicji i Jerzego Szweykowskich – Słownik botaniczny, ISBN 83-214-1305-6, Wiedza Powszechna 2003
© medianauka.pl, 2018-12-06, GAT-14065